Sivil Toplum Hayatın Kendisiymiş Meğer...

Bilmezdik, zor yolla öğrendik: Gezi ile beraber canlandı, arkasından oluşan çok boyutlu diyalogla belirginleşti, gözlerimiz açıldıkça netleşti. Çevremize baktıkça gördük, gördükçe üzerinde konuştuk, konuştukça çözdük.

Sivil toplum:

Gizlilik yerine şeffaflık demek. Bir kişinin/olayın/durumun bir ucundan bakınca diğer ucunu görebilmek demek.

“Çoğunluğun dediği olur!..” bakış açısının çözümsüzlüğü ve bölücülüğü yerine, katılımcı bakış açısının alternatifleri, çağdaşlığı, rahatlatıcılığı, kapsayıcılığı demek. Nicelik değil niteliğin önemli olması demek.

İtaat etmek yerine düşünmek, muhakeme etmek, bize verilen aklı kullanmak demek.

“Yaptım oldu! Sonrası beni ilgilendirmez…” demek yerine, yaptıklarından sorumlu olmak demek; başarıyı olduğu kadar hatayı da sahiplenmek, verdiğin kararlardan her yönüyle sorumlu hissetmek demek.

Tek başına olmak yerine, yardımlaşmak, işbirliği yapmak, akıl almak ve uygun noktada akıl vermek demek.

Üretmeden durmak yerine üreterek varolmak demek. Fiziksel ya da düşünsel üretimin eşit ölçüde değerli olması demek.

Daha iyi bir dünyanın mümkün olduğunu Hayal etmek ve hayal ettiğini üreterek hayata geçirmek demek.

Bir lider yerine sağduyuyu ve aklı sahiplenmek demek. Liderleri ve onların dikte ettiği doğruları sorgulamak demek. Hak verdiğinize katılmak, hak vermediğinize ise, kim olursa olsun boyun, eğmemek demek.

Ortak akıl demek. Bu ortak akla güvenmek demek. Herşeyin mümkün olacağına dair toplumsal özgüven demek.